Szanowni Rodzice 3-latków!!!
Pójście dziecka do przedszkola to niezwykle ważna chwila dla całej rodziny. Odsuńmy od siebie niepokój. Wspólnie porozmawiajmy z dzieckiem o przedszkolu. Państwa spokój, uśmiech i pogodny nastrój zupełnie inaczej nastawią maluszka do zmian, które na niego czekają.-Czy z niepokojem myślicie o tym, jak Wasze dziecko przystosuje się do przedszkolu? Czy z drżeniem serca przypuszczacie, że pewnie nie będzie chciało samo zostać w przedszkolu i że będzie płakać?
Być może z obawą zastanawiacie się jak Ono będzie sobie bez Was radziło?Jeśli dręczą Państwa takie wątpliwości to prosimy o dokładne przeczytanie:
Jak można ułatwić dziecku adaptację w przedszkolu?
Dla wielu dzieci pierwsze kontakty z przedszkolem są źródłem przykrych napięć emocjonalnych, utrudniających im przystosowanie. Jednak przedszkole jest właściwym środowiskiem do uczenia życia w społeczności. Dziecko szybciej się do niego adaptuje i zniesie niedogodności, gdy będzie go postrzegało jako bezpieczne i atrakcyjne dla siebie i swoich rodziców. W tym celu należy:
wytworzyć w dziecku pozytywne nastawienie,
rozbudzić ciekawość, zainteresowanie, wręcz sprowokować radosne oczekiwanie na pobyt w przedszkolu,
nie mówić tam w przedszkolu to dopiero …,
rozmawiać z dzieckiem o przedszkolu,
rozbudzać zainteresowanie nowym dla dziecka środowiskiem,
opowiadać o pierwszych chwilach w przedszkolu,
pozwalać dziecku się pobrudzić,
ujednolicać działania dom – przedszkole, aby dziecku łatwiej było przystosować się do nowej rzeczywistości,
nigdy nie straszyć dziecka przedszkolem,
stosować w przedszkolu krótkie pożegnania,
pozwalać zabrać dziecku cząstkę domu do przedszkola (np. przytulankę),
nie okazywać dziecku własnych rozterek, zostawiając je w przedszkolu,
nie przynosić do przedszkola własnego jedzenia ( bo dziecko nie zdążyło zjeść śniadania – a co inne maluchy mają wtedy zrobić),
oduczać dzieci od smoczków butelek i pieluszek – nie przynosimy ich do przedszkola,
nie mówić do dziecka spieszczając wyrazy – dostarczamy poprawnych wzorców mowy,
prowokować do mówienia,
wszystkie ubrania do przedszkola powinny być oznakowane,
nie zakładać szelek, zmyślnych pasków itp. części garderoby znacznie utrudniającym dziecku rozebranie się,
przekazać nauczycielowi słabe i mocne strony waszego dziecka, wykazywać zainteresowanie rozwojem dziecka.
Istotna jest wiara rodziców w celowość posyłania swojego dziecka do przedszkola, jako naturalny etap rozwoju. Nie komentowanie w obecności dziecka jego zachowania w przedszkolu i postępowania nauczyciela. Wszelkie kontrowersje załatwiaj bez jego obecności. Pełne zrozumienie, otwarta postawa wobec waszego dziecka i miejsca, w którym będzie przebywać, dobry przepływ informacji między wami, a przedszkolem oraz ostrożność w formułowaniu wszelkich sądów związanych z placówką, to trzy filary powodzenia w przystosowaniu.
Już teraz zachęcaj i motywuj dziecko do:
samodzielnego mycia rąk,
samodzielnego ubierania się, zakładania tego, co potrafi,
zapinania guzików i wiązania sznurowadeł,
podejmowania przez dziecko prób samodzielnego zjadania posiłków,
korzystania z sedesu i używania papieru toaletowego; wycierania nosa w chusteczkę,
malowania farbami, rysowania kredkami, lepienia z plasteliny,
chodzenia jak najwięcej i nie używania wózka.
Jedzenie:
W naszym przedszkolu bardzo dużo uwagi poświęcamy prawidłowemu odżywianiu. Dla rozwoju narządów mowy szalenie istotną jest umiejętność gryzienia pokarmów różnej konsystencji – mięsa, warzyw, jarzyn, owoców. Z tychże powodów w przedszkolu posiłki nie są miksowane. Tak więc, już teraz można dziecku codziennie dawać marchewkę czy kalarepę do gryzienia.
Ubieranie dziecka do przedszkola:
spodnie, spódniczki na gumkę, ani za luźną ani za ciasną,
ubieranie na „cebulkę”, które najlepiej zabezpiecza przed przegrzaniem lub zziębnięciem,
nakrycie głowy, także w okresie letnim,
buty wyjściowe: bezpieczne (nie drewniaki i nie śliskie), łatwe do zakładania, zapinane najlepiej na rzepy lub sznurowane, jeśli dziecko już sobie radzi ze sznurowaniem,
kapcie: na gumowej podeszwie, zakryte, nie sznurowane, łatwe do założenia,
biżuteria zostaje w domu.
Zapasowa bielizna i ubranie to rzeczy, które leżą w przedszkolnej szatni i są wykorzystywane, gdy zachodzi tego potrzeba, np. majtki, bluzki, rajstopy, spodnie, skarpetki i ewentualnie dodatkowa para kapci. W razie przygody nie wyciągać konsekwencji.
ŻYCZYMY DZIECIOM, PAŃSTWU I SOBIE OWOCNEJ WSPÓŁPRACY
Warto przeczytać:
E. Gruszczyk – Kolczyńska, Wspomaganie rozwoju umysłowego trzylatków i dzieci starszych wolniej rozwijających się, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,
A. Jagier, Moje dziecko w przedszkolu. Poradnik dla rodziców, Harmonia 2008r.
Jadwiga Lubowiecka, Przystosowanie psychospołeczne dziecka do przedszkola, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2000r.
Hanna Olechnowicz, Dobre chwile z naszym dzieckiem – zabawy sprzyjające rozwojowi charakteru, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1997r.
Marta Rzadkiewicz, Mamo, tato! Idę do przedszkola, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2006r.
Pomysły zabaw można czerpać również z książek:
Denis Chapman Weston i Mark S. Weston, Co dzień mądrzejsze. 365 gier i zabaw kształtujących charakter, wrażliwość i inteligencję emocjonalną dziecka”, Irena Kalinowska, Anna Sorsa, Mamo, tato, bawimy się, PZWL, Warszawa 2003r.
Maria Wilczak, Zapraszamy do zabawy, KOM-PAKT, Warszawa 1993r.
Literatura dla przyszłego przedszkolaka:
A. Casalis, Tosia idzie do przedszkola, Firma Księgarska, Siedmioróg 2005r.
A. Casalis, Tupcio chrupcio nie chce iść do przedszkola, Siedmioróg 2005r.
Graff-Oszczapińska M. Żyrafa Aldona idzie do przedszkola” 2008r,
E. Jarmołkiewicz, Słoń Beniamin w przedszkolu, 2008r.
I. Schneider, Zuzia idzie do przedszkola, Media Rodzina 2008r.
Z. Stanecka, M. Oklejak Basia i przedszkole, Lektor Klett 2008r.
A. Stańczewska, Julka poznaje świat. Idę do przedszkola, Aksjomat 2007r.